Helena Petrovna Blavatsky, Helena Bławatska (1831 – 1891) to rosyjska mistyczka, współzałożycielka Towarzystwa Teozoficznego, czołowy teoretyk teozofii, dziś określana jako matka ruchów New Age. Swoje poglądy teozoficzne zawarła w książce  Isis Unveiled. Twierdziła, że doktryny, które głosi, nie są jej własne, ale otrzymała je od bractwa tajemniczych duchowych adeptów, którzy mieszkają w różnych częściach świata. Sposobem, w jaki to następowało, były samoistnie pojawiające się kartki z odręcznie napisanymi tekstami. W tym miejscu warto przypomnieć, że nauki Księgi Urantii początkowo były przekazywane poprzez tzw. śpiący podmiot, a od 1925 roku właśnie poprzez pojawiające się tajemniczo odręcznie napisane teksty na kartkach papieru. (Te rękopisy zostały zniszczone, nie można było ich zbadać grafologicznie ani sprawdzić ich zgodności z wydrukowaną wersją KU.)

Bławatska, podobnie jak KU, uważała, że najlepsza rasą jest rasa biała, a najgorszą czarna (Afrykanie i australijscy Aborygeni). Kolejną kwestią, która łączy ją z Księgą Urantii to wywody na temat ras. Oczywiście są tu duże różnice, ale oprócz idei ras podstawowych jest jeszcze jeden zasadniczy wspólny wątek: ulepszacze rasy. Wikipedia tak opisuje poglądy Bławatskiej:

Bławatska opowiadała się za ideą „ras podstawowych”, z których każda była podzielona na siedem ras podrzędnych. W kosmogonii Bławatskiej, pierwsza Rasa Podstawowa została stworzona z czystego ducha i żyła na kontynencie znanym jako „Niezniszczalna Święta Ziemia”. Druga Rasa Podstawowa, znana jako Hyperborejczycy, również została stworzona z czystego ducha i żyła na ziemi w pobliżu Bieguna Północnego, która wtedy miała łagodny klimat. Trzeci mieszkał na kontynencie Lemuria , który według Blavatsky przetrwał do dziś jako Australia i Rapa Nui. Bławatska twierdziła, że podczas czwartego okrążenia Ziemi wyższe istoty zstąpiły na planetę, wraz z rozwojem początków ludzkich ciał fizycznych i rozdzieleniem się płci. W tym momencie pojawiła się czwarta Rasa Podstawowa, żyjąca na kontynencie Atlantyda ; mieli ciała fizyczne, ale także moce psychiczne i zaawansowaną technologii.

Zwolennicy Księgi Urantii często argumentują, że KU jest tak dziwna, że nie można było tego wymyślić, musiało to zostać objawione. Nikt nie byłby na tyle głupi, żeby wymyślić tak nieprawdopodobne historie, bo nikt by w to nie uwierzył. Chyba sami nie zauważają, że są najlepszym przykładem zaprzeczenia takiej tezie. Także przykład nauk Bławatskiej pokazuje, że jak najbardziej było możliwe wymyślenie czegoś podobnego oraz uwierzenie w to wielu ludzi, bo to się stało.

Powie ktoś, że Bławatska też miała objawienia (czy jakkolwiek inaczej to nazwiemy) tylko że niedoskonałe albo były to opętania. Tak się jednak składa, że Bławatską wielokrotnie przyłapano na oszustwach, w tym związanych z kartkami, które rzekomo napisały pozaziemskie istoty duchowe, tak więc jak najbardziej może być przykładem tego wszystkiego, o czym napisałem.

Nasza bohaterka w 1884 roku była oskarżona przez indyjską prasę o oszustwa związane ze zjawiskami spirytualistycznymi. W 1885 Londyńskie Towarzystwo Badań Psychicznych o przeprowadzonym śledztwie uznał ją za oszustkę. Jej biografowie twierdzą, że niektóre z jej zagranicznych podróży zostały przez nią zmyślone i w tym czasie była w Europie. Także jej twierdzenia o tym, że jest medium spirytystycznym uważano za oszustwa. Dodatkowo zarzucano jej plagiatowanie cudzych tekstów (podobnie jak Sadlerowi).

Źródło:
https://en.wikipedia.org/wiki/Helena_Blavatsky